Σάββατο 10 Μαρτίου 2018

Αστική ανακύλωση ή αλλιώς...της πολυκατοικίας το κιγκλίδωμα

Μέσα στην πολύπαθη πολιτική, θεσμική, κοινωνική, δομική και οικονομική ζωή της Τουρκίας των τελευταίων ετών υπάρχουν αρκετές αφανείς πτυχές που αναδεικνύουν τις αντιφατικές επιπτώσεις μα και πλεονεκτήματα στην καθημερινότητα των πολιτών. Αυτή την φορά θέλησα να παρουσιάσω μία από αυτές, συγκεκριμένα μία από τις μεθοδολογίες του κατασκευαστικού τομέα με πολλαπλές οικονομικές επιπτώσεις και πολιτική προέκταση.
Σίγουρα όλοι όσοι επισκέπτονται ή βρίσκονται στην Πόλη θα έχει δοθεί η δυνατότητα να παρατηρήσουν τον κατασκευαστικό οργασμό που συντελέστηκε εντατικότερα την τελευταία δεκαετία και την επέκτασή του να συντελείται με γεωμετρική αύξηση. Γέφυρες, οδικά και μεταφορικά έργα, υποθαλάσσιες σήραγγες, αεροδρόμια και ουρανοξύστες είναι πλέον έργα που όχι μόνο χρησιμοποιούνται από τον κρατικό μηχανισμό ως δείγμα προόδου, ανάπτυξης και υπεροχής αλλά δείχνουν ταυτόχρονα να έχουν εμπεδωθεί στην καθημερινότητα των Πολιτών.

Βέβαια η άλλη όψη του νομίσματος περιέχει χρέη, μηδαμινά εργασιακά δικαιώματα, απουσία περιβαλλοντολογικών μελετών, οικολογική καταστροφή, ελάχιστα μέτρα ανθρώπινης ασφάλειας και εκατοντάδες θανάτους.
Η προ πολλού μοιρασιά της κατασκευαστικής και οικονομικής "πίτας" στα λεγόμενα μεγάλα έργα της Πόλης έτειναν να οδηγήσουν έναν από τους σημαντικότερους οικονομικούς πυλώνες της χώρας σε τέλμα και για αυτό επινοήθηκε ακόμη μία κατασκευαστική "μόδα" από τις ανάλογες εταιρίες αλλά και την κυβέρνηση. Βρέθηκε τρόπος πρόσβασης στις οικιστικές ανησυχίες και ανάγκες της μεσαίας τάξης μέσω του σχεδίου "Kentsel Dönüsüm", που μεταφράζεται ως αστική ανακύκλωση.
Με πολύ απλά λόγια η κυβέρνηση και οι κατασκευαστικές εταιρίες κατεδαφίζουν και ανακατασκευάσουν τις κατοικίες ολόκληρων συνοικιών με την συγκατάβαση ενοίκων και ιδιοκτητών.
Μέσω του kentsel dönüşüm ολόκληρες συνοικίες οικοδομούνται από την αρχή

Ένα σχέδιο μεταξύ κυβέρνησης του ΑΚΡ, τραπεζών και κατασκευαστικών εταιριών με αφετηρία το έτος 2012...

...έχει μεταμορφώσει τις συνοικίες της Πόλης και διαθέτει πολλαπλές προεκτάσεις
Η "αστική ανακύκλωση" λειτουργεί ως εξής: Ολόκληρες περιοχές αξιολογούνται ως προς την σεισμική επικινδυνότητα αλλά και την εδαφική ιδιομορφία. Έπειτα αξιολογείται η κτιριακή κατάσταση κυρίως των πολυκατοικιών που κατασκευάστηκαν πριν 40-50 χρόνια ή και παλαιότερα. Φανταστείτε ολόκληρες περιοχές με ρέματα και σαθρά εδάφη που επάνω τους κατασκευάστηκαν πολυκατοικίες με ακατάλληλα υλικά, όπως άμμος από την θάλασσα του Μαρμαρά και υλικά που με την πάροδο του χρόνου είναι αμφίβολο στο αν θα αντέξουν τις πιέσεις αναμενόμενων σεισμών.
Η πλειοψηφία των περιοχών στην ασιατική πλευρά έχει μετατραπεί σε ένα τεράστιο εργοτάξιο ανέγερσης πολυκατοικιών

Το ίδιο φυσικά συμβαίνει και στην ευρωπαϊκή πλευρά, μακριά όμως από τις ιστορικές περιοχές, τις οποίες προστατεύουν κυρίως η ύπαρξη των μνημιακών τζαμιών
Σαν επόμενο βήμα ακολουθείται η ενημέρωση ιδιοκτητών και ενοικιαστών των διαμερισμάτων και εφόσον συμφωνήσουν όλοι, τότε αποχωρούν από την πολυκατοικία και αναζητούν μια προσωρινή κατοικία ώσπου να ανακατασκευαστεί η παλιά.
Σε αυτό το σημείο καθοριστικό ρόλο έχει η χρηματική αποζημίωση αφού για παράδειγμα ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος λαμβάνει περίπου 2000 τουρκικές λίρες από τον εργολάβο αλλά και 850 τουρκικές λίρες επιπλέον από την κυβέρνηση για κάθε μήνα που θα διαρκούν οι εργασίες. Με αυτό το ποσό ο ιδιοκτήτης μπορεί να πληρώνει το νέο του, προσωρινό ενοίκιο (με τον εργολάβο να πληρώνει ακόμα και τα έξοδα της μετακόμισης) αλλά και να κρατά δικό του το υπόλοιπο του ποσού, εφόσον φυσικά βρει ενοίκιο χαμηλότερου των 2850 λιρών.
Ο κύριος όγκος του σχεδίου αστικής ανακύκλωσης επικεντρώνεται κυρίως...

...κυρίως σε περιοχές που ξεκινούν από το Kızıltoprak και φτάνουν ως το İdealtepe και ανεβαίνοντας...

....φτάνουν ως το Ataşehir και το Şerifalı

Ένας περίπατος σε όλες αυτές τις συνοικίες πραγματικά προκαλεί ίλιγγο με τον όγκο της οικοδόμησης...

...των θορύβων και των χρηματικών ποσών που διακινούνται
Έχω την εντύπωση πως περίπου το 20% της ευρύτερης περιοχής της Πόλης ανοικοδομείται από την αρχή
Η κατάσταση win-win που δημιουργείται, διαμορφώνεται ως εξής:
Ο ιδιοκτήτης παραχωρεί ένα παλιό διαμέρισμα, δεν επιβαρύνεται καθόλου οικονομικά, κάποιες φορές έχει και άμεσο οικονομικό κέρδος, λαμβάνοντάς το καινούριο, με αναβαθμισμένη αντικειμενική και εμπορική αξία, άρα και επενδυτική προοπτική. Ως επιπλέον πλεονεκτήματα αναφέρονται η αντισεισμικότητα του κτιρίου, η ενεργειακή του απόδοση, η λειτουργικότητά του και όλα όσα μπορεί κάποιος να φανταστεί σε ένα νέο, σύγχρονο κτίριο.
Στα αρνητικά της υπόθεσης ανήκουν η απώλεια των τετραγωνικών μέτρων από τα μπαλκόνια, αφού τα ατροφικά, μικρά μπαλκόνια που χαρακτηρίζουν τις παλιές πολυκατοικίες, απουσιάζουν εντελώς βάσει νόμου στα νέα κτίσματα. Επίσης ότι νέο κατασκευάζεται στην Πόλη είναι από 10-15 ορόφους και πάνω. Κατά συνέπεια οι παλιές πολυκατοικίες των μίνιμουμ 5-6 ορόφων κατασκευάζονται στον διπλάσιο αριθμό ορόφων τουλάχιστον, κατά συνέπεια διπλάσιοι ένοικοι-ιδιοκτήτες.
Μπαλκόνια γιοκ βάση νόμου στις νέες κατασκευές. Μπαλκόνια μόνο κατ'εξαίρεση και κυρίως γαλλικού στυλ

Κάθε νέα πολυκατοικία έχει τουλάχιστον τον διπλάσιο αριθμό ορόφων από την αρχική

Συστοιχία πολυκατοικιών αναμένει τους παλιούς ενοικιαστές αλλά και επίδοξους νέους

Για την κατασκευαστική εταιρία και τον εργολάβο το κέρδος προέρχεται από την πώληση ή ενοικίαση των επιπλέον ορόφων, σε συνδυασμό με την μεγάλη δυνατότητα στεγαστικών δανείων του τραπεζικού τομέα, την αλλαγή της νοοτροπίας των Τούρκων, οι οποίοι ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία τους επιθυμούν τόσο μαζικά την ιδιοκτησία γης ή ακινήτων, αλλά και τις κυβερνητικές "πλάτες" που εγγυάται την διατήρηση των κεκτημένων.
Το ρίσκο βέβαια δεν είναι μικρό αφού ο τομέας στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό σε "φούσκα" και απαιτείται συνεχής ροή εργασιών για να μην υπάρξει στάση πληρωμών. Επιπλέον η συνεχής προσφορά δεν σημαίνει πως υπάρχει και ζήτηση αφού η κατακόρυφη άνοδος των τιμών είναι τόσο μεγάλη που οι Τούρκοι δύσκολα μπορούν να ανταποκριθούν.
Παντού επιγραφές και πληροφορίες για ευκολίες πληρωμής σε περίπτωση αγοράς ακινήτου

Την τελευταία δεκαετία προπαγανδίστηκε σε μέγιστο βαθμό η επιθυμία απόκτησης ακινήτου

...δημιουργώντας επιπλέον καταναλωτικές ανάγκες. Ένας διαχρονικά λιτοδίαιτος λαός άλλαξε τις καταναλωτικές του συνήθειες

Ζήτηση υπάρχει μεγάλη. Συνοδεύεται όμως και από δυσκολία αποπληρωμής των υπέρογκων τιμών ιδιοκτησίας και ενοικίασης

Σε πολλές περιπτώσεις τα ισόγεια παραχωρούνται σε επιχειρήσεις, μεγιστοποιώντας τα κέρδη

...και ευνοώντας θέσεις εργασίας, εκκίνηση επιχειρήσεων, ανακύκλωση χρήματος


Τέλος, η κυβέρνηση του ΑΚΡ έχει κάνει προ πολλού τις επιλογές της. Η δημογραφική ανάπτυξη της χώρας καλπάζει και ο πήχης των 100 εκατομμυρίων δεν αποτελεί πλέον μακρινό πληθυσμιακό στόχο. Και σε ότι αφορά την Πόλη το δίλλημα έχει ήδη απαντηθεί. Προτιμότερο να "βουλιάξει" η Πόλη με 40 εκατομμύρια κατοίκους σε μερικά χρόνια και να διατηρηθεί το οικονομικό status quo ως έχειν παρά η χώρα να οδηγηθεί στην οικονομική κατάρρευση.
Οι κυβερνητικές επιλογές έχουν παρθεί εδώ καιρό. Προτεραιότητα έχουν οι οικονομικοί δείκτες και η καταναλωτική ευχέρεια

Παντού νέες κατοικίες, για μια χώρα με την πλειοψηφία του πληθυσμού της να αποτελείται από νέους ανθρώπους

Νέα πολυκατοικία κάπου στο Kozyatağı...

...στο λαμπερό Suadiye

Ένα απλό στενό στο απόλυτα αναβαθμισμένο Bostanci

Η μεγαλύτερη αρνητική επίπτωση του εγχειρήματος μετά την οικολογική καταστροφή και αλλοίωση της Πόλης και τις συνθήκες διαβίωσης που συνοδεύουν τέτοιον πληθυσμιακό όγκο, έχει οικονομικό περιεχόμενο αφού έχει οδηγήσει σε πληθωριστική εκτίναξη τιμών.
Αφού ένα τεράστιο μέρος των κατοίκων της Πόλης δέχεται να μετακομίσει για ένα μεσοπρόθεσμο χρονικό διάστημα, έχοντας εξασφαλισμένο το χρηματικό ποσό μίσθωσης, οδήγησε σε τρομερή αύξηση των ενοικίων από την άλλη πλευρά. Αφού 2000 με 2850 τουρκικές λίρες θεωρούνται δεδομένες από το κράτος και τους εργολάβους, κάθε ιδιοκτήτης σε κανόνες ελεύθερης αγοράς δεν ενοικιάζει πλέον διαμερίσματα με 900 και 1000 λίρες όπως ως το 2012 αλλά διπλασιάζει τουλάχιστον το ενοικιοστάσιο δίχως να νοιώθει φιλάργυρες ενοχές ή τύψεις για την οικονομική δυνατότητα του νοικάρη του. Το πληθωριστικό βάρος μεταφέρεται διαφορετικά βέβαια στον Πολίτη μέσω της γενικής αύξησης των τιμών αλλά και στην κρατική μηχανή που σε αυτόν τον τομέα δείχνει να μην μπορεί να αντιδράσει ικανοποιητικά παρά μόνο με συνέχιση αυτού του είδους οικονομικής-καταναλωτικής μεγένθυσης
Όλα αυτά καταδεικνύουν πως στην καθημερινότητα και στην πολυπλοκότητα της εποχής μας δεν εντάσσονται όλα στην λογική "μαύρο ή άσπρο" αλλά ταυτόχρονα αντιφατικές πτυχές συνοδεύουν στόχους και προσδοκίες.
Η κυβέρνηση δίνει προτεραιότητα σε οικονομικούς δείκτες και στην ανάπτυξη της οικονομίας (η οποία έχει ανεξαρτητοποιηθεί απολύτως από τον άνθρωπο) αλλά και στην ευημερία των πολιτών μέσα από ένα δικό της, ιδιαίτερο, οπτικό πρίσμα, που όμως ταυτόχρονα θα είναι ικανό να διατηρήσει τα κεκτημένα της.
Οι εταιρίες βρίσκονται ανάμεσα στις κυβερνητικές πιέσεις και στην καταναλωτική "δίψα", ενίοτε διαμορφώνοντας ή εκμεταλλεύοντας πλαίσια και καταστάσεις προς την μέγιστη κερδοφορία, εκπληρώνοντας τον ρόλο τους ως ότου το πλήρωμα του χρόνου μεταφέρει το βάρος κάπου αλλού.
Και τέλος όλοι εμείς, που διαμαρτυρόμαστε για τον αβίωτο βίο που μας δημιουργούν οι καταστάσεις της μεγαλούπολης, για την δύσκολη οικονομική-καταναλωτική μας ευχέρεια που μεταφράζεται ως κριτήριο αίσθησης ελευθερίας, για την περιβαντολογική κακοποίηση και για τις πολυκατοικίες τριγύρω που μας έχουν πνίξει.
Εμείς....αφού στο πρώτο πρόσωπο αδυνατώ να αναπροσαρμόσω τον τρόπο ζωής μου, να δημιουργήσω καταστάσεις που θα καλύψουν το εσωτερικό κενό πληρότητας που κατά καιρούς βιώνω, να πνίξω τον εφησυχασμό μου που τουλάχιστον η δική μου κατοικία αν και άναρχη δε κατασκευάστηκε πάνω σε ρέμα όπως στην διπλανή συνοικία και δεν θα κινδυνεύσει και να πάψω να καλύπτω την συνενοχή μου σε όλα προσβάλλουν την αξιοπρέπειά μου.

26 σχόλια:

  1. Εμπεριστατωμένο και αναλυτικό το άρθρο. Συγχαρητήρια! Δεν ξέρω εάν πρέπει να θαυμάσω τα τεκταινόμενα ή να αναλογισθώ τις συνέπειές του. Το μέλλον θα το δείξει. Το γεγγονός το ότι πρόκειται για μια φούσκα δεν αναιρεί την ευρηματικότητα και αποφασιστικότητα που διέπει τη γείτονα χώρα. Είναι σα μια χιονοστιβάδα που κυλώντας, παρασέρνει τα πάντα στο πέρασμά της. Και όπως τα πάντα, τίποτε δεν είναι άσπρο, τίποτε δεν είναι μαύρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Θεοδώρα μου και σε ευχαριστώ για την επικοινωνία μέσω του σχολιασμού.
      Όπως και εσύ πιστοποιείς, πολύπτυχη παρουσίαση με υλικό για πολλές σκέψεις με προεκτάσεις.
      Το πιο σημαντικό θεωρώ πως αποτελεί η αναφορά του kentsel dönüsüm ως επιλογή από όλους στην συγκεκριμένη χρονική περίοδο με όλα τα υπέρ και τα κατά του.
      Πολλούς χαιρετισμούς και εύχομαι να σε ξαναδιαβάσω σύντομα.

      Θοδωρής

      Διαγραφή
  2. Τι να σχολιάσω εδω; πριν 12 χρόνια που πρωτοείδα αυτό που περιγράφεις... Ακόμα θυμάμαι την φρίκη... Χαίρομαι μόνο που σε βλέπουμε εδώ Να είσαι πάντα καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Γιάννα μου. Και εγώ χαίρομαι για την επικοινωνία. Θα προσπαθήσω σύντομα ώστε να δώσω το παρόν σε νέα δημοσίευση.
      Πολλούς χαιρετισμούς
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  3. Εν μέρει είναι καλό ως πρός τήν χρήση νέων κατασκευαστικών υλικών, αλλά, από τήν άλλη πλευρά, αυτή η "υπερδόμηση" μέ τόν άναρχο τρόπο που γίνεται, καταστρέφοντας κάθε τι παλαιό καί άνευ σχεδίου, δημιουργεί τό αίσθημα τής απαισιοδοξίας ως πρός τήν νέα αισθητική καί τής νοσταλγίας γιά τήν Πόλη που χάνεται!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα και ευχαριστώ για την επικοινωνία. Εννοείται πως η χρήση νέων υλικών είναι απαραίτητη. Δεν σπανίζουν οι φορές που πολυκατοικίες κατά το παρελθόν κατασκευάστηκαν με υλικά που πάρθηκαν από...την θάλασσα του Μαρμαρά, άρα πλέον ασφάλεια γιοκ.
      Άναρχη ήταν σχεδόν πάντα η Πόλη και το νέο ξεπηδούσε μέσα από το παλιό.
      Συμφωνώ ως προς την αισθητική και το αίσθημα απαισιοδοξίας. Και εδώ δυστυχώς επικράτησε η τάση που στο όνομα της προόδου κατακρεουργεί την αισθητική και όψη των πόλεων.

      Πολλούς χαιρετισμούς και ευχαριστώ για την επικοινωνία.

      Θοδωρής

      Διαγραφή
  4. ΠΩ ΠΩ ΠΡΟΣ ΣΤΙΓΜΗΝ Ο ΑΓΑΡΗΝΟΣ ΜΕΓΑΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν τα αφήνετε όλα αυτά στην άκρη και να συγκεντρωθείτε στην ουσία και το αποτέλεσμα. Όλος ο κόσμος ανεβαίνει επίπεδα και ορισμένοι βυθισμένοι στην κοσμάρα τους.

      Διαγραφή
  5. Πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες για μία χώρα τόσο κοντινή, αλλά πολύ διαφορετική από τη δική μας. Εγώ βλέπω πως η Κωνσταντινούπολη θα συνεχίσει να βρίσκεται στις σημαντικότερες πόλεις του κόσμου όπως συνέβαινε πάντα. Η κυβέρνηση την χρησιμοποιεί για να δυναμώσει το κράτος, όμως ελπίζω να μη την εξαντλήσει και την τραυματίσει ανεπανόρθωτα.
    Αυτή τη φορά δε μας ταξίδεψες στο παρελθόν, ούτε μας μάγεψες όπως άλλες φορές. Όμως και το παρόν είναι πολύ σημαντικό και ήταν ωραίο το θέμα που διάλεξες, καθώς και ο τρόπος παρουσίασης. Καλή δύναμη σε όλα Θοδωρή!

    Χάρης Θεσσαλονίκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Χάρη! Όντως τόσο κοντά και συνάμα μακριά, σε πολυεπίπεδο και πολυδιάστατο πλαίσιο. Σίγουρα η Πόλη θα συνεχίσει να βρίσκεται στην κορυφή των σημαντικότερων πόλεων του πλανήτη, ακόμα και αν αλλοιωθεί ανεπανόρθωτα. Ποιος άλλωστε να πικραθεί από την αλλοίωσή της; Μόνο μερικοί ρομαντικοί και ευαίσθητοι αλλά και όσοι βίωσαν ή μελέτησαν το παρελθόν της σε βάθος. Οι υπόλοιποι...άσε καλύτερα.

      Σκέφτομαι να αφήσω για πολύ λίγο στην άκρη δημοσιεύσεις που αφορούν το παρελθόν. Ίσως να αξίζουν μερικές αναρτήσεις με πράγματα που συμβαίνουν τώρα στην Πόλη.
      Εξάλλου ολοκλήρωσα την πρώτη έκδοση του "Τότε και τώρα" και σκέφτομαι να κάνω μια μικρή παύση σε ότι αφορά το παρελθόν.

      Αυτά τα λίγα προς το παρόν.

      Πολλά φιλιά και χαιρετισμούς στην Θεσσαλονίκη

      Θοδωρής

      Διαγραφή
  6. Απαντήσεις
    1. Σας ευχαριστώ πολύ. Παρομοίως να αναφερθώ στην κατατοπιστικότητα και των δικών άρθρων και πληροφοριών.
      Καλό απόγευμα και ευχαριστώ για την επικοινωνία

      Θοδωρής

      Διαγραφή
  7. Καλησπέρα Θοδωρή. Τώρα μόλις διάβασα την νέα ανάρτηση σου. Με την διεισδυτική ματιά σου θίγεις ένα θέμα, που ενδιαφέρει όσους έχουμε στραμμένο το βλέμμα στη Πόλη. Η υπόθεση του "kentsel dönüşüm" που θα μπορούσε να αποδοθεί ίσως καλύτερα ως "αστική μεταμόρφωση", θυμίζει κάπως την περίοδο της "αντιπαροχής" που έζησε η Αθήνα. Το ερώτημα (και το στοίχημα) είναι εάν αυτή η μεταμόρφωση θα προκαλέσει την απώλεια μνήμης της πόλης, όπως έγινε εν πολλοίς στην Αθήνα. Και για εμάς τους "Ρωμηούς" το ζητούμενο παραμένει να αναζητούμε στη σύγχρονη Πόλη, όχι τον πάλαι ποτέ ακμάζων Ελληνισμό της, αλλά τα στοιχεία εκείνα που σηματοδοτούν την ταυτότητα του Γένους μας. Καλή αντάμωση στις επόμενες αναρτήσεις σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα αγαπητέ μου Γρηγόρη.
      Σαφώς ενδιαφέρει πολλούς το οικοδομικό ζήτημα της Πόλης και με πολλαπλούς τρόπους.
      Ο όρος "αστική μεταμόρφωση" ταιριάζει ακόμα καλύτερα.
      Πιστεύω πως η απώλεια μνήμης θεωρείται ούτως ή άλλως δεδομένη από το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού. Και αυτό είτε επειδή δεν διαθέτουν δεσμούς με τον τόπο τους, είτε από ακούσια αντίδραση για όσα διαδραματίζονται γύρω τους αλλά κυρίως λόγω της καθημερινότητας, των προβλημάτων, της ανασφάλειας και των χρηστικών προτεραιοτήτων που ρυθμίζουν τον τρόπο ζωής.
      Να είσαι και εσύ καλά και θα χαρώ να τα ξαναπούμε σύντομα.

      Πολλούς Πολίτικους χαιρετισμούς

      Θοδωρής

      Διαγραφή
  8. Καλημέρα Θοδωρή , όπως και σε όλους τους συνταξιδιώτες.Για κάποιον που ταξιδεύει στην Πόλη συχνά τις τελευταίες δεκαετίες, η σύγχρονη εικόνα της προκαλεί απέραντη θλίψη.Η έκταση της Πόλης σχεδόν τριπλασιάστηκε,το ίδιο και ο πληθυσμός της,οι πράσινοι λόφοι γύρω από την Πόλη της δεκαετίας του 80 γέμισαν στην αρχή με gecekondu και ύστερα με πολυόροφες οικοδομές χωρίς καμμία αισθητική και ουρανοξύστες παντού.Αθλιότητα.Στην Πόλη κυκλοφορεί απίστευτος αριθμός αυτοκινήτων,με τα ανάλογα τεράστια κυκλοφοριακά προβλήματα , παρά τα μεγάλα τεχνικά έργα που έχουν γίνει[μετρό,γέφυρες υποθαλάσσιες].Η ποιότητα ζωής έχει υποβαθμιστεί, μερικές φορές χρειάζονται ώρες για μια διαδρομή είκοσι λεπτών.Ευτυχώς πρός το παρών έχουν γλυτώσει από αυτόν τον κατασκευαστικό όλεθρο οι πανάκριβες γειτονιές του Βοσπόρου,το ιστορικό τμήμα της Πόλης,και τα Νησιά.Και αυτά με κάποιες σχετικές ανορθογραφίες.Ενας οικιστικός παραλογισμός.Και να μην αναφερθώ στους ...νέους Κωνσταντινουπολίτες, που τους λές οτι είσαι Ρωμιός και σε κοιτάζουν σαν αποσβολωμένοι, αφού δεν έχουν ιδέα από την ιστορία της,και ούτε έχουν διάθεση να την μάθουν μιας και τους έχει πάρει η μπάλα της ζωής από κάτω νωρίς νωρίς.Είναι Κωνσταντινούπολη το Basaksehir η το Esentepe Θοδωρή, διερωτώμαι.Τάσος.Θεσσαλονίκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο δικιοδ έχετε φιλτατε σεοτι αναφερατε για την αλωση- αλυωση της οικιστικης μορφής της αχανούς πλέον Πόλης μας.
      Βικτωρία Διδυμοτειχο

      Διαγραφή
    2. Καλημέρα Τάσο μου και Βικτώρια. Τόσο ευχάριστη η επικοινωνία μαζί σας.
      Πριν από μερικά χρόνια είχα ακούσει για περίπου 500 νέα αυτοκίνητα στους δρόμους της Πόλης ημερησίως! Ο καθένας Μπορεί με την πρόσθεση να διανοηθεί την επιβάρυνση. Όσα μεγάλα έργα και αν κατασκευαστούν, θεωρώ αμφίβολη την αποτελεσματικότητά τους αφού τα 40 εκατομμύρια πληθυσμού που θεωρείται κυβερνητικός στόχος για την ευρύτερη σημαίνει παράλληλα πολλαπλή καταστροφή.
      Φυσικά και η υποβάθμιση της καθημερινότητας είναι δεδομένη. Στην Πόλη δεν ξεκινάς πλέον να βγείς από το σπίτι σου για οποιαδήποτε μετακίνηση δίχως να υπολογίσεις τουλάχιστον 1 ώρα για τα βασικά. Εκ πείρας, το να σχολάς στις 18 το απόγευμα από την δουλειά και να φθάνεις στο σπίτι κατά 8μιση δεν είναι κάτι ασυνήθιστο.
      Είπαμε πως την έχουν γλυτώσει τα σημεία ιστορικών συνοικιών αφού λόγω των τζαμιών απαγορεύεται να κατασκευαστούν οικοδομήματα που να αλλοιώνουν την όψη της περιοχής. Για αυτό και η θέα της ιστορικής χερσονήσου παραμένει διαφορετική από την υπόλοιπη της Πόλης (να φανταστείς πως υπάρχει σκέψη "κοντέματος" των 2-3 ψηλών πολυκατοικιών στο Μακρυχώρι, γιατί θεωρείται πως αλλοιώνει την εικόνα του Σουλτάναχμετ, κοιτώντας το από τον Βόσπορο, την Χαλκηδόνα, το Μόδι κλπ.).
      Όπως ανέφερα και στον Γρηγόρη παραπάνω, μέσα στον γενικό παραλογισμό των ημερών μας, η συνέχιση ιστορικών μνημών ενδιαφέρει ελάχιστους ευαισθητοποιημένους, γνώστες και ρομαντικούς. Ευτυχώς η παρουσία τέτοιων ανθρώπων με μετριέται ποτέ με ποσοτικά μεγέθη. Ευτυχώς.
      Κλείνοντας, σαφώς δεν θεωρώ Κωνσταντινούπολη τις περιοχές που ανέφερες αλλά και εκατοντάδες άλλες. Όπως θεωρητικά δεν είναι Αθήνα περιοχές όπως τα Βριλήσσια, η Πετρούπολη, το Χαιδάρι, το Αιγάλω κοκ.
      Η Θεσσαλονίκη είναι βέβαια πιο μαζεμένη και δεν μπορούν να συγκριθούν μεγέθη αλλά ένας επισκέπτης δεν θεωρεί μέρη της πόλης περιοχές όπως το Πανόραμα, την Πυλαία, την Καλαμαριά, τις Συκιές κλπ. Πρακτικά όμως οι περιοχές έχουν ενωθεί πολεοδομικά και οι άνθρωποι μετακινούνται καθημερινά για να φθάσουν στα κέντρα των πόλεων και να εργασθούν. Ειδικά στην Πόλη ξεκινούν και από περιοχές όπως το Gebze ή το Büyükçesmece.
      Κλείνοντας, σκέφτομαι την τοποθεσία που κατασκευάστηκε το νέο, τρίτο, αεροδρόμιο της Πόλης και τον αριθμό ανθρώπων που θα εξυπηρετεί. Και μόνο κοιτώντας την τοποθεσία στο χάρτη και την σύνδεση με τις ευρύτερες περιοχές και την Πόλη, ο νούς μου παραλογίζεται ακόμα περισσότερο με όσα αναφέρθηκαν σε τούτη την δημοσίευση.

      Πολλούς Πολίτικους χαιρετισμούς και χάρηκα πάρα πολύ με την επικοινωνία μας.

      Θοδωρής

      Διαγραφή
  9. Θοδωρή μου, καλησπέρα! Φυσικά, το άρθρο σου δε θα μπορούσε να μην είναι καταπληκτικό, είτε πραγματεύεται το παρελθόν είτε το παρόν. Πράγματι, φαινόταν από καιρό ότι οι γειτονές μας έχουν επιδοθεί σε ένα ξέφρενο αγώνα οικοδόμησης. Και, βέβαια, η άναρχη δόμηση είναι ένα χαρακτηριστικό που έχουμε βιώσει και στην Αθήνα, με τα άσχημα αποτελέσματα που βλέπουμε. Παρόλα ταύτα, έχω την εντύπωση ότι οι γείτονες μας είναι ένα βήμα πιο μπροστά. Και το εντυπωσιακό είναι οι θετικοί όροι που προστατεύουν τους κατοίκους (σιγά μην έδινε αποζημίωση και έξτρα "πριμ" η Ελληνική πολιτεία -πόσο μάλλον ο εργολάβος- σε ενοίκους που μετακομίζουν μέχρι να ξαναχτιστεί η κατοικία τους). Από την άλλη πλευρά, αυτή η αλλαγή νοοτροπίας και η ανάγκη για αγορά κατοικίας ή γης, με τέτοιους ρυθμούς και αναπόφευκτα με δανεισμό, μπορεί να οδηγήσει σε άσχημες καταστάσεις που έζησαν και άλλες χώρες, θεωρητικά πιο ισχυρές οικονομικά. (πραγματικά, οι τιμές για αγορά αλλά και ενοικίαση είναι υψηλές, παράδοξο αν σκεφτείς την πτώση της λίρας σε σχέση με το ευρώ και το δολάριο) Τουλάχιστον προστατεύονται οι ιστορικές περιοχές της Πόλης, τηρουμένων των αναλογιών... Από την άλλη πλευρά, εξίσου ιδιαίτερο είναι αυτό που επισήμανες σχετικά με την αύξηση του πληθυσμού με το μεγαλύτερο ποσοστό να είναι νέοι άνθρωποι. Αναπόφευκτα, το μυαλό κάνει την αντιστοίχηση με τα ελληνικά δεδομένα... Τι να πω. Ο χρόνος θα δείξει σε όλους μας. Συνέχισε Θοδωρή μου να γράφεις. Έχω την αίσθηση ότι οι αναφορές σου και στο παρόν θα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Άλλωστε οι ρομαντικοί που "τριγυρίζουν" στο παρελθόν έχουν τον τρόπο να εστιάσουν το βλέμμα στην ομορφιά και να συγχωρίσουν στην πολύπαθη Πόλη κάθε ασχήμια. Σου στέλνω όλη την αγάπη της καρδιάς μου. Ανίτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Ανίτα μου. Σε ευχαριστώ για το μήνυμα, τα λόγια σου και για την χαρά της επικοινωνίας.
      Να επεκτείνω την συζήτηση, λέγοντας ότι η δόμηση ήταν ανέκαθεν άναρχη, τουλάχιστον από το 1453 και έπειτα. Ειδικά στα οθωμανικά χρόνια ήταν περισσότερο έντονη αφού τότε κυριαρχούσαν οι δαιδαλώδες μαχαλάδες που έμοιαζαν εντονότερα με λαβύρινθους παρά με δρόμους. Παρόλα αυτά διατηρούνταν οι περιβαλλοντολογικές ιδιαιτερότητες και σε αυτή την πτυχή πραγματοποιήθηκαν τα ολέθρια οικιστικά λάθη.
      Θα συνεχίσω να γράφω, αναπηδώντας ανάμεσα στο παρόν, το παρελθόν και με βλέψεις για το μέλλον. Και έχεις δίκιο, όσο για αν αλλοιώνεται η επιφάνεια της Πόλης, θα υπάρχουν παράλληλα οι ενδελεχείς παρατηρήσεις στις ιδιαιτερότητες για να προσφέρουν σκιρτήματα και συγκινήσεις.
      Τα λέμε και πάλι σύντομα

      Θοδωρής

      Διαγραφή
  10. Καλησπερα Θοδωρή!! Μας ξαφνιαζεις ευχαριστα προβληματιζοντας μας συναμα για προβλημαυα που ταλανιζουν όχι μόνο την τουρκικη κοινωνια αλλά και τη δική μας μονο που εδώ δεν υπάρχει καμία περίπτωση να τηρειθουν οι πολεοδομικοί κανονες. Με λυπει η απάνθρωπη όψη των νέων κλουβιων- πολυκατοικιων και αναρωτιέμαι αν τελικα οι καυοικοι της Κωνσταντινούπολης προβούν σε τετοια αλλαγή και που θα καταλυξει η οικονομικη φουσκα της ανοικοδόμησης.

    Βικτωρία Διδυμοτειχο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά Βικτωρία μου και πολλούς χαιρετισμούς στο Διδυμότειχο.
      Εύχομαι και στο μέλλον να συνεχίσω τα ευχάριστα διαδικτυακά ξαφνιάσματα αλλά και την επικοινωνία μας.
      Θεωρώ αξίωμα ότι η το σχήμα της ύλης επιδρά σε μέγιστο βαθμό στον άνθρωπο και δυστυχώς αυτό δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψιν.
      Οι κάτοικοι της Πόλης, προέβησαν ή θα προβούν στην απόφαση αλλαγής καταναλωτικών αναγκών. Και αυτό όπως και τόσοι άλλοι, γειτονικοί ή μη, λαοί αποδείχθηκε ότι δεν διέθεταν "δικλίδες ασφαλείας" στην επέλαση άλλων πολιτισμικών προτύπων.

      Πολλούς χαιρετισμούς

      Θοδωρής

      Διαγραφή
  11. Σ ευχαριστώ και γι αυτό το άρθρο
    που μου λύνει απορίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Θοδωρή μας καλσπέρα !Μόλις διάβασα τα γραφόμενά σου για την Πόλη και θα'λεγα πως αυτό το άρθρο ήρθε σε κατάλληλη για εμένα εποχή - αφού σκέφτομαι να έπισκεφθώ την Πόλη στο άμεσο μέλλον. Και βεβαίως, ως συνήθως τα ''Χαμπέρια'' σου αξιόπιστα και ενδιαφέροντα. Παρ'όλο που είχα μιά ιδέα για όσα αναφέρεις , μιά απογοήτευση την πήρα επειδή έχοντας επισκεφθεί την Πόλη τις δεκαετίες '70 και '80 έχω αυτό το μέτρο σύγκρισης που δυστυχώς συχνά μας θλίβει και μας ''εμποδίζει'' να βλέπουμε τα πράγματα με νέα , φρέσκια ματιά. Όμως αυτού του είδους η δίχως αισθητική και χωροταξική μελέτη, ανοικοδόμηση των πόλεων ( όπου κι αν έχω ταξιδέψει και ζήσει τελευταία σε ανατολή και δύση ) είναι δυστυχώς μιά δραματική πραγματικότητα για την οποία δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα - παρά μόνο να ψάχνουμε να βρίσκουμε όσες όμορφες γωνιές έχουν απομείνει μέσα στο ''Χάος''. Ελπίζω να υπάρχουν και εκεί συνοικίες που να έχουν διατηρήσει κάτι από την ''ουσία '' της Πόλης ,έτσι ώστε να έχω μιά ευχάριστη διαμονή για το δίμηνο που έχω προγραμματίσει. Όσο για τα άλλα θέματα τα κοινωνικοπολιτικά και το πόσο οι παραδοσιακές κοινωνίες όλης της Ανατολής έχουν υποστεί τρομακτικές αλλοιώσεις οδεύοντας σε έναν απερίγραπτο καταναλωτισμό - έχοντας γίνει λάτρεις της ύλης δεν θα το αναλύσω ...Είναι σε όλους μας γνωστό φαντάζομαι . Συνέχισε να μας ταξιδεύεις με την τόσο όμορφη , λεπτομερή και επίκαιρη ενημέρωση . Πολύ ενδιαφέροντα είναι επίσης και τα σχόλια των συνταξιδιωτών ! Με αγάπη Χρυσαυγή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Χρυσαυγή μου.
      Σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία. Είναι σαν να συζητάμε και να επικοινωνούμε μέσα από τις δημοσιεύσεις και τον σχολιασμό και αυτό μου δίνει την μεγαλύτερη χαρά.
      Εύχομαι να σε διαβάσω και πάλι σύντομα.
      Πολλούς χαιρετισμούς

      Θοδωρής

      Διαγραφή
  13. ΘΕΟΔΩΡΕ ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΙΟΣ ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή